Chiński S.M.S.L popracował ostatnio nad odświeżeniem swojej oferty, w efekcie czego powstało przynajmniej kilka konstrukcji tzw. biurkowych, zwracających uwagę wszechstronnością i nowoczesnym designem. Wystarczy porównać dwóch przedstawicieli serii M: starszego M7 i nowego M500.
Funkcjonalnie urządzenia te są dość podobne (oba są połączeniem przetwornika C/A, wzmacniacza słuchawkowego i przedwzmacniacza liniowego), ale najnowszy "daczek" oferuje bardziej efektowny wygląd, lepszą funkcjonalność i, w porównaniu z M7, wręcz intuicyjną obsługę.
Budowa
M500 ma formę niewielkiego aluminiowego prostopadłościanu posadowionego na dłuższym boku, czym przypomina M7. Jest jednak od niego jeszcze bardziej kompaktowy i lepiej wyposażony. Widać to już na froncie: zamiast szeregu diod umieszczono tam kolorowy wyświetlacz LCD marki LG o przekątnej 2,19 cala, kluczowy element nowego interfejsu, na który nałożono hartowane szkło. Tuż pod nim znalazło się wyjście słuchawkowe w postaci dużego jacka (6,3mm) i niewiele większa od niego gałka-enkoder, służąca zarówno do regulacji głośności, jak i obsługi menu (zob. dalej).
Na tylnej ściance znajdują się wyjścia analogowe w standardzie XLR oraz RCA, wejścia cyfrowe (USB-B, dwa optyczne i jedno koaksjalne), a ponadto gniazdo zasilania ("ósemka") i fizyczny włącznik.
Wnętrze skrywa dwie płytki biegnące przez całą długość urządzenia. Zastosowano zasilacz impulsowy, opisany jako "Ultra-Low Noise Power Supply". Przetwarzaniem zajmuje się układ ES9038PRO, akceptujący sygnały PCM 32-bit/768kHz, DXD oraz DSD512. Wejście USB jest obsługiwane przez układ XMOS XU-216, który dekoduje m.in. sygnał MQA.
Wzmacniacz słuchawkowy ma osobne zasilanie. Oferuje niebagatelną moc 570mW przy obciążeniu 32Ω, 290mW przy obciążeniu 64Ω, 125mW przy obciążeniu 150Ω i 65mW przy 300Ω, dzięki czemu jest w stanie wysterować nawet najbardziej wymagające "nauszniki". Uwagę zwracają także inne, wysokiej klasy elementy, jak op-ampy Burr-Browna OPA1612 w sekcji analogowej czy stabilizatory napięcia zasilającego ES9311 od ESS Technology.
Menu podzielono na sześć głównych sekcji: Input, Output, Filter, DPLL, Dimmer i System. Wybierzemy w nim wejście, zmienimy wyjście (słuchawkowe/liniowe), ustawimy jaskrawość wyświetlacza i wybierzemy jeden z siedmiu filtrów cyfrowych (Fast Linear, Slow Linear, Fast Minimum, Slow Minimum, Apodizing, Fast Hybrid i Brickwall). Na głównym ekranie odczytamy aktywne wejście, poziom głośności, format pliku i częstotliwość jego próbkowania.
Jakość brzmienia
Trochę się obawiałem porzucenia DAC-ów AKM (w M7 pracują dwa "daki" AK4452 w trybie różnicowym) i przejścia na kość ESS Sabre, ale niepotrzebnie – trudno mi sobie wyobrazić jeszcze bardziej płynne i "analogowe" brzmienie niż to, jakie udało się wyciągnąć z ES9038PRO (filtr Apodizing). Miano jednego z najlepszych układów DAC na świecie i zakres dynamiki sięgający aż 140dB (w M500 uzyskano 120dB) sugeruje jakiś rodzaj petardy, od której wypadają plomby, tymczasem M500 wcale nie nokautuje dynamiką. Znacznie większe wrażenie robią spokojne, ciepłe, pełne barwy, niecodzienna spójność, gęstość i plastyczność brzmienia oraz jego relaksujący, kojący charakter.
(...) wrażenie robią spokojne, ciepłe, pełne barwy, niecodzienna spójność, gęstość i plastyczność brzmienia oraz jego relaksujący, kojący charakter
Większość odsłuchów M500 przeprowadziłem ze słuchawkami Emotivy Airmotiv GR-1. Brzmienie w tej konfiguracji określiłbym jako ocieplone i delikatnie złagodzone w wyższym zakresie. Dominowało wrażenie swoistej krągłości instrumentów, lekkiego zaokrąglenia transjentów oraz konturów źródeł pozornych. Przekaz nie wydał mi się szczególnie szybki, atakujący czy dynamiczny. Podobnie odebrałem rozdzielczość – M500 jest pod tym względem niezły, ale z pewnością nie jest to jego najmocniejsza strona. Co w takim razie nią jest?
Przede wszystkim zrównoważenie i harmonia. Ujmująca, ciepła i naturalna barwa wokali ("Fale" Krystyny Stańko; FLAC 16/44,1), sugestywne oddanie przestrzeni ("Monteverdi: A Trace of Grace" Michela Godarda; FLAC 24/192), nasycenie, wręcz smolistość barw ("Take One" Plitch & Davis + Friends; DSD64). I wspomniana już spójność, dzięki której brzmienie przez cały czas pozostaje przyjemne i gładkie, wolne od szorstkości i oznak "cyfrowości".
Powyższy opis może sugerować, że M500 najlepiej radzi sobie z repertuarem akustycznym, małymi składami itp. I faktycznie, coś w tym jest. Średnica o ciepłym zabarwieniu zwłaszcza ze słuchawkami GR-1 była przekazywana dobitnie. Soprany były dobrze nasycone, aczkolwiek nie brakowało im odpowiedniej dawki metaliczności. Jedynie śledzenie rytmu i dynamika niskich tonów pozostawiały nieco do życzenia. Rozciągnięcie i potęga basu były wystarczające, ale jego szybkość i atak prezentowały nieco niższy poziom (w zasadzie bez względu na rodzaj wybranego filtru). Słychać to było w nagraniach rockowych ("Boarding House Reach" Jacka White'a; FLAC 24/96), gdzie przydałoby się więcej wyraźnych dynamicznych impulsów, tzw. pazura i zadziorności.
Podsumowanie
M500 oferuje brzmienie zrównoważone i harmonijne, skłaniając się bardziej ku przekazywaniu emocji i barw niż dynamicznych impulsów i kontrastów. Walory tkwiące w brzmieniu tego urządzenia docenią zwłaszcza osoby o bardziej wyrafinowanym guście i doświadczeni melomani.