Osoby na bieżąco śledzące świat nowinek technologicznych powinny kojarzyć firmę Shenzhen Zidoo Technology Co., Ltd, która w ciągu niemal 20 lat (działalność rozpoczęła w 2010 roku) zdołała zgarnąć wiele nagród i wyróżnień, głównie w związku z produkcją odtwarzaczy multimedialnych 4K. Zidoo, wieloletni członek stowarzyszeń HDMI i HDCP, powołał też do życia markę EverSolo, która zajmuje się wyłącznie urządzeniami audio.
W swojej skromnej ofercie ma zarówno DAC-i mobilne (H1, H2), jak i stacjonarne (DAC-Z6, DAC-Z8), a nawet osobliwy głośnik Bluetooth (A6), który emituje różnego rodzaju dźwięki natury i pozwala na ich miksowanie. Największym jak dotąd sukcesem EverSolo okazał się jednak dość niepozornie wyglądający streamer DMP-A6, który zdaniem wielu dosłownie "pozamiatał" bezpośrednią konkurencję. Jego funkcjonalność w kontekście niewygórowanej ceny może wydawać się wręcz podejrzana. A brzmienie? Lepiej zacznijcie liczyć zaskórniaki.
Budowa i funkcjonalność
Proporcjami obudowy DMP-A6 przypomina trochę Rose RS250/RS250A – to zgrabne, kompaktowe urządzenie w aluminiowej obudowie w kolorze czarnym. Większą część czołówki wypełnia 6-calowy dotykowy wyświetlacz LCD o regulowanej jasności, na którym oprócz kolorowej okładki można zobaczyć najważniejsze informacje o odtwarzanym pliku (możliwe jest także wyświetlenie kilku rodzajów cyfrowych wskaźników wysterowania). Czarną powierzchnię frontu rozwesela nieco srebrna plakietka z logo EverSolo oraz białe podświetlenie wokół pokrętła głośności/włącznika. Z regulacji głośności można zrezygnować w ustawieniach (Volume control/Volume passthrough mode), podobnie jak z podświetlenia (aczkolwiek w trybie standby jest ono zawsze aktywne).
Jeśli ktoś zdecyduje się na aktywną regulację głośności, może zdefiniować dokładność kroków w zakresie 0,5–3dB, jak również ustawić maksymalny poziom dla wejść analogowych oraz cyfrowych. Krótkie naciśnięcie pokrętła włączonego streamera skutkuje wyświetleniem czterech opcji: wyłączenia urządzenia, ponownego uruchomienia (reboot), ustawienia wyłączenia czasowego (kilka predefiniowanych czasów plus możliwość ustawienia własnego) oraz wyłączenia wyświetlacza. Niestety na froncie zabrakło wyjścia słuchawkowego (a w środku wzmacniacza), co zważywszy na obecność pokrętła regulacji głośności jest trochę rozczarowujące.
Tylna ścianka streamera wygląda obiecująco. Trzem gniazdom anten Wi-Fi (2) i Bluetooth (1) towarzyszy port Gigabit Ethernet, dwa gniazda USB-A (jedno to wyjście audio dla zewnętrznego DAC-a, a drugie to OTG do podłączenia PC, zewnętrznych pamięci oraz dysków, przy czym klasyczny HDD wymaga użycia splittera USB i wykorzystania obu portów USB-A ze względu na zapotrzebowanie na większy prąd), wyjście HDMI (tylko audio, z ustawieniami PCM 2.0/multichannel, DSD do PCM/natywne, SACD multichannel/stereo), wejścia cyfrowe koaksjalne, optyczne i USB-C (to ostatnie przede wszystkim dla laptopów; Windows wymaga instalacji sterownika, który należy pobrać ze strony producenta, z działu Download), wyjścia cyfrowe koaksjalne i optyczne, jak również wyjścia analogowe RCA i XLR. Całości dopełnia gniazdo zasilające zintegrowane z głównym wyłącznikiem.
Jedyne czego tu zabrakło to wejście dla PC w standardzie USB-B, głównie z powodu niezbyt dużego wyboru kabli USB A do C, zwłaszcza o długości większej niż 1,5m (okazuje się, że takowe ma w swojej ofercie polska Melodika – podczas testu korzystałem z 6-metrowego Purple Rain MDUAC, aczkolwiek nie zauważyłem przewagi tego połączenia nad sieciowym z wykorzystaniem funkcji Roon Ready).
Spód urządzenia kryje niespodziankę – jest nią slot na dysk SSD M.2 NVME 3.0 (maksymalnie do 4TB). Montaż jest dziecinnie łatwy i zajmuje dosłownie chwilę. Trochę gorzej wygląda sprawa z transferem plików (system automatycznie tworzy na dysku wiele niepotrzebnych folderów, jak np. Alarms, DCIM czy Ringtones; może być potrzebny format dysku), który jest możliwy na dwa sposoby: albo za pośrednictwem bardzo prostego menagera (po wpisaniu adresu w pasek przeglądarki), albo – co jest nieporównanie wygodniejsze i przede wszystkim wolne od błędów – przez SMB (na PC, po uprzednim włączeniu w Windowsie obsługi udostępniania plików SMB 1.0/CIFS, najlepiej użyć Total Commandera) lub WebDAV.
Prawdziwą wartością dodaną, u konkurencji spotykaną bardzo rzadko (albo wcale), jest możliwość odtwarzania z dysku SSD (albo HDD) obrazów płyt SACD, czyli plików .iso – jeśli w folderze z takim plikiem umieścimy okładkę, to DMP-A6 ją wyświetli, podobnie jak pełne metadane o odtwarzanym formacie (DSD64 itd.); zmiana utworów w ramach danej płyty jest możliwa zarówno z poziomu aplikacji, jak i za pośrednictwem pilota.
Wisienką na torcie funkcjonalności DMP-A6 jest możliwość odtwarzania i zgrywania płyt CD (do formatu WAV albo FLAC) za pomocą napędu USB CD-ROM (port USB-OTG należy ustawić na External Storage Device). Pliki można zapisać np. na wewnętrznym dysku SSD, pendrajwie lub urządzeniu SMB w sieci LAN. Rippowanie płyt jest banalnie proste: wystarczy wejść w Aplikacje (Apps), następnie wybrać CD, kliknąć ikonkę Ripper, zaznaczyć format, tapnąć w Start i... uzbroić się w cierpliwość, bo zgrywanie zajmuje nieco czasu (streamer łączy się z bazą danych, rozpoznaje tytuł płyty, wykonawcę, tytuły utworów, wczytuje okładkę i zapisuje metadane; w folderze oprócz plików WAV/FLAC znajdziemy okładkę w formacie .jpg, jak również plik .cue).
"Mózgiem" układu jest czterordzeniowy procesor ARM Cortex-A55, a sercem – DAC Sabre ES9038Q2M w układzie różnicowym współpracujący z procesorem XMOS XU316. W efekcie DMP-A6 oferuje natywną obsługę plików DSD512, PCM 32-bit/768kHz oraz MQA. Zastosowano pamięć 4GB DDR+32GB eMMC (co umożliwia instalację wielu aplikacji), a także chipset Bluetooth 5.0 Qualcomm QCC5125 ze wsparciem dla kodeków aptX HD i LDAC. Dopełnieniem możliwości DMP-A6 jest obsługa wielu platform streamingowych (m.in. TIDAL, Spotify, Apple Music, Qobuz, Amazon, Highresaudio), technologii Spotify Connect, TIDAL Connect, Roon Ready, AirPlay i DLNA, jak również protokołów NFS, SMB, Web DAV i UPnP.
Interfejs EverSolo także może kojarzyć się z Rose RS250(A), aczkolwiek jest od niego bardziej intuicyjny. System operacyjny oparto na platformie Android 11. Na ekranie głównym w górnej części wyświetlacza znajduje się pasek stanu z ikonkami aktywnego wejścia, wyjścia, głośności itp., poniżej ikony systemowe (Music, Streaming, Files, Source, Apps i Settings), a z prawej strony w układzie pionowym przyciski-ikonki pozwalające na przejście do Music Playera, tzw. Media Controls, a ponadto bardzo przydatne Home i Return.
Rozbudowane menu DMP-A6 zawiera mnóstwo ustawień. Na dokładne opisanie wszystkich nie ma tu miejsca, dlatego poniżej wymieniam najważniejsze z nich mające wpływ na brzmienie. Należą do nich możliwość ustawienia charakterystyki cyfrowego filtra dla wyjścia XLR/RCA (Fast Roll-Off Linear Phase, Slow Roll-Off Linear Phase, Fast Roll-Off Minimum Phase, Slow Roll-Off Minimum Phase, Apodizing Fast Roll-Off Linear Phase, Hybrid Fast Roll-Off Minimum Phase oraz Brickwall), zmiana formatu na wyjściach HDMI, optycznym, koaksjalnym oraz DAC (USB-A), obsługa MQA (dekodowanie i renderowanie), zmiana częstotliwości próbkowania oraz autorski silnik audio (EOS engine) globalnie omijający ograniczenia SRC, co pozwala na bezpośrednią obsługę wyjścia audio aplikacji firm trzecich (np. wyjście Direct dla Apple Music w wysokiej rozdzielczości).
Na koniec kwestia sterowania. Dedykowana aplikacja mobilna na telefonie z Androidem lagowała z częstotliwością prądu, uniemożliwiając komfortowe zdalne obsługiwanie streamera. Niemniej apka ta ma jedną genialną funkcję, a mianowicie pozwala "skastować" (Cast) wyświetlacz streamera na ekranie telefonu i obsługiwać go właśnie w taki sposób, co odbywa się już bez najmniejszych komplikacji, ze wzorową responsywnością. Warto również zaopatrzyć się w opcjonalny pilot zdalnego sterowania (działa przez Bluetooth), bo to jedyny sposób na to, by streamer włączyć zdalnie.
Jakość dźwięku
Biorąc pod uwagę zajmowany przedział cenowy, streamer EverSolo uznaję za urządzenie praktycznie pozbawione wad. Co prawda w pewnych okolicznościach (analityczny wzmacniacz/kolumny) brzmienie może wydawać się nieco zbyt ofensywne w górze pasma, jednak w starannie dobranych systemach nie powinno być z tym żadnego problemu. Zasadniczo brzmienie DMP-A6 zawiera w sobie wszystkie niezbędne składniki: jest dobrze zrównoważone, rozdzielcze i dynamiczne, ma świetną szybkość, rytmiczny, dobrze rozciągnięty bas oraz realistyczną barwę. Krótko mówiąc, za cztery tysiące złotych otrzymujemy nie tylko niezwykle funkcjonalne, ale przede wszystkim bardzo dobrze brzmiące źródło dźwięku, które powinno usatysfakcjonować nawet bardziej wybrednych słuchaczy.
Krótko mówiąc, za cztery tysiące złotych otrzymujemy nie tylko niezwykle funkcjonalne, ale przede wszystkim bardzo dobrze brzmiące źródło dźwięku, które powinno usatysfakcjonować nawet bardziej wybrednych słuchaczy.
Niskie tony streamera EverSolo mają w sobie sporo obfitości (co zawsze jest przyjemne dla ucha) i bardzo dobre rozciągnięcie, a zarazem wyraźny kontur i zwartość, dzięki którym zachowują właściwą szybkość. Przede wszystkim jednak bas DMP-A6 to gęsta materia – jest dobrze wypełniony, czuć jego zawiesistą tkankę – oraz energia mająca pozytywny wpływ na sposób postrzegania rytmu. Fantastycznie zabrzmiało nagranie Iana Browna "The Gravy Train" (FLAC 16/44,1): każdy basowy impuls był uwalniany w odpowiedniej chwili, energia pulsująca z każdym dźwiękiem była dawkowana z dużą precyzją. EverSolo nie spłycał dynamiki i zapewniał kapitalnie poczucie drive'u, zaskakując autentycznością i melodyjnością linii basowej.
Szybkość DMP-A6 daje się także zauważyć w pozostałych zakresach. Średnicy niewiele można zarzucić – jest przejrzysta, rozdzielcza i komunikatywna, nie brakuje jej nasycenia, nie nosi żadnych cech osuszenia. Barwy można określić jako realistyczne, bogate, ale nie przesłodzone ani nie przerysowane. Świetne wrażenie robią zwłaszcza instrumenty akustyczne w nagraniach jazzowych (Oleś Brothers & Dominik Strycharski "Koptycus"; WAV 24/96) oraz klasycznych (The London Haydn Quartet "Haydn. String Quartets Opp 71 & 74"; FLAC 24/96).
Soprany natychmiast zwróciły moją uwagę i przyznaję, że w pierwszej chwili dałem się im "kupić" w całości. Są czyste, perfekcyjnie wyrysowane, odpowiednio metaliczne (chodzi o blask, połysk), a zarazem nasycone powietrzem i niespotykanie w tej cenie rozdzielcze, dzięki czemu zapewniają jakby holograficzny wgląd w strukturę nagrań. Niemniej w pewnych okolicznościach mogą przyciągać nieco więcej uwagi niż pozostałe zakresy. Rzecz w tym, że DMP-A6 wymaga naprawdę dobrze skonfigurowanego systemu o bezbłędnym balansie tonalnym. Nie chodzi nawet o to, że jego niewygórowana cena może skłaniać niektórych do włączenia go w systemy złożone z podobnie wycenionych urządzeń, które miewają swoje wady. Nawet z drogimi wzmacniaczami lampowymi, jak Audio Research I/50 i analitycznymi kolumnami (jak np. B&W 607 S3) efekt może być dyskusyjny.
To zresztą nie jedyny warunek "naruszenia" równowagi tonalnej – w przywołanym wyżej systemie (przyznaję, że dość przypadkowym, niemniej potwierdzającym moje spostrzeżenia) góra subiektywnie wykraczała poza zakres liniowy głównie podczas odsłuchu plików PCM, zwłaszcza w formacie FLAC. Wrażenie było takie, jakby wysokie tony miały odrobinę za dużo energii, co prowadziło do ich delikatnego, acz zauważalnego przejaskrawienia. Było to słychać zwłaszcza w wysokich dźwiękach fortepianu, gdzie pojawiała się pewna szklistość.
Co ciekawe, efekt ten nie był aż tak oczywisty podczas odsłuchu muzyki w formacie DSD (Bob James Trio "Feel Like Making Live!"; DSD64): pasmo było wówczas lepiej wyrównane, a barwy prezentowane w bardzo gładki, delikatnie pastelowy sposób. To swoiste filtrowanie brzmienia na plikach DSD w żaden sposób nie pogarszało odczucia namacalności instrumentów czy realizmu wokalu – muzyki można było słuchać godzinami z prawdziwą przyjemnością. Reasumując: jeśli góra systemu jest jak "żyleta" (brakuje jej delikatności, subtelności i wyrafinowania), to DMP-A6 nie tylko niczego nie zamaskuje, ale wręcz spotęguje niekorzystne wrażenie.
Streamer EverSolo buduje wiarygodną przestrzeń, rzetelnie rozciągniętą wszerz i całkiem dobrze wybudowaną w głąb. Zwłaszcza wysokie tony wyłaniają się z "czarnego tła", co pozwala zrekonstruować swoistą aurę nagrania. Lokalizacja źródeł pozornych nie nastręcza najmniejszych trudności. Duża energia w górze pasma na szczęście nie prowadzi do ich nienaturalnego wyrysowania – rozmieszczenie muzyków i instrumentów można wskazać z łatwością.
Podsumowanie
Z ceną wynoszącą niespełna 4 tys. złotych EverSolo DMP-A6 odważnie wchodzi w konfrontację z urządzeniami znacznie bardziej doświadczonych producentów o nieporównanie lepszej rozpoznawalności. Powiedzieć, że z pojedynku tego wychodzi z tarczą, to mało, on wręcz deklasuje rywali! W swojej grupie cenowej jest prawdopodobnie najwszechstronniejszym i najlepiej brzmiącym streamerem.
Cztery i pół gwiazdki w kategorii jakość dźwięku wynika wyłącznie z tego, że na horyzoncie pojawiła się już ulepszona wersja tego urządzenia – Master Edition. Nie znam jej brzmienia, ale na wypadek, gdyby okazała się lepsza (a są ku temu przesłanki), rezerwuję te pół gwiazdki. Na tle znanej mi bezpośredniej konkurencji brzmienie DMP-A6 zasługuje na piątkę z plusem, a funkcjonalność – na szóstkę!