Beyerdynamic kojarzył się dotąd z "poważną" ofertą dla audiofilów, ewentualnie realizatorów nagrań, a tu proszę – do oferty wprowadzono model, jaki nie śnił się pewnie samemu Eugenowi Beyerowi, założycielowi tej szacownej marki. Mowa o bezprzewodowych słuchawkach Lagoon ANC, wyposażonych w szereg "bajerów" na czele z funkcją aktywnej redukcji szumów.
Budowa
Lagoon ANC to nowe otwarcie dla Beyerdynamica. Słuchawek tego typu, tzn. bezprzewodowych i nagłownych, w katalogu niemieckiego producenta jest w tym momencie kilka (właśnie zapowiedziano kolejne: Amiron Wireless Copper), ale drugiego z funkcją ANC ze świecą szukać. Są dwa warianty opisywanego tu modelu: Traveller i Explorer, które różną się chyba tylko kolorem (odpowiednio czarny i szaro-brązowy).
W konstrukcji dominuje tworzywo (muszle, widelce, zewnętrzne elementy pałąka), ale to supertwarde, nie do "zajechania", które uzupełniono stalową szyną pałąka i przyjemnymi w dotyku wstawkami ze skóry. Na podkreślenie zasługuje fakt, iż producent zadbał o bogaty offset, bowiem w sprzedaży są nie tylko pady, kable (audio i ładujący) oraz etui, ale też System Kit Lagoon, czyli gotowe zestawy z przetwornikami dla prawego i lewego kanału/ucha.
O nowoczesności Lagoon ANC świadczy kilka cech. Przede wszystkim touchpad wbudowany w prawą muszlę, dzięki któremu sterowanie polega na przesuwaniu, naciskaniu, ewentualnie stukaniu w niego palcem. W ten sposób rozpoczniemy i zakończymy odtwarzanie, odtworzymy kolejny/poprzedni utwór, szybko "przewiniemy" do przodu/tyłu, zwiększymy/ściszymy głośność, zaakceptujemy/odrzucimy/zakończymy połączenie telefoniczne, a ponadto wywołamy asystenta głosowego (działa z Siri i Asystentem Google'a).
Czułość touchpada (oraz inne ustawienia) można ustalić za pomocą darmowej aplikacji MIY (dostępna dla urządzeń z Androidem i iOS-em), która wykorzystuje technologię personalizacji dźwięku MOSAYC opracowaną w oparciu o badania Mimi Hearing Technologies, co pozwala na utworzenie i zastosowanie indywidualnego profilu dźwiękowego, dostosowanego do wieku i zdolności słyszenia każdego słuchacza (personalizacja opiera się na teście tego, jak słyszymy częstotliwości 250Hz, 500Hz, 1kHz, 2kHz, 4kHz i 8kHz).
W obudowie słuchawek zaimplementowano także innowacyjny system Light Guide, który wskazuje stan ich pracy. Diody LED umieszczono nietypowo, bo wewnątrz muszli, co daje wrażenie świecących (na bursztynowo, czerwono, niebiesko lub zielono) ringów. Rozwiązanie to jest moim zdaniem dyskusyjne – co prawda w nocy nic nie miga (nawet umieszczona "za uchem" dioda potrafi być wówczas irytująca), ale z drugiej strony niczego też nie oświetla (światło jest po prostu za słabe) i w zupełnych ciemnościach nie można odczytać oznaczenia kanałów ani zorientować się, który suwak służy do włączenia słuchawek, a który do "odpalenia" ANC. Suwaki te to zdecydowanie najmniej udana część całej konstrukcji – są po prostu za małe i słabo wyczuwalne pod palcami, przydałoby się wyraźniejsze odróżnienie ich na dotyk (czyli inny kształt i wielkość).
Lagoon ANC (...) oferują brzmienie kulturalne, pełne, "kolorowe" (tzn. nie cierpią na zubożenie barw) i bardzo dobrze trzymające tempo.
A skoro już o tym mowa – najlepiej po prostu od razu zapamiętać, że przyciski i gniazda znajdują się w prawej muszli. Te pierwsze służą odpowiednio do włączenia/wyłączenia/parowania oraz włączenia/wyłączenia funkcji ANC (przewidziano dwa poziomy intensywności tłumienia oznaczone cyframi rzymskimi I i II). Gniazda też są dwa: minijack (w zestawie znajduje się 1,2-metrowej długości kabel zakończony konektorami 3,5mm) oraz ładujące USB-C. Ponadto w obudowie umieszczono mikrofon do rozmów telefonicznych, które wspomaga technologia Qualcomm cVc dbająca o klarowność mowy. Wygodę użytkownika zwiększają również komunikaty głosowe w języku niemieckim lub angielskim, dotyczące np. stanu baterii, oraz fakt, iż zdjęcie słuchawek z głowy powoduje automatyczne zatrzymanie playera, zaś ich założenie – wznowienie odtwarzania.
Jakość brzmienia
Jeśli miałbym krótko określić cechę wspólną wszystkich znanych mi słuchawek Beyerdynamica, to byłoby to trzymanie dźwięku na wodzy w całym paśmie. Lagoon ANC też są takie – oferują brzmienie kulturalne, pełne, "kolorowe" (tzn. nie cierpią na zubożenie barw) i bardzo dobrze trzymające tempo. Akurat dynamika jest tym aspektem brzmienia, który subiektywnie – zarówno w skali makro, jak i mikro – jakoś specjalnie nie powala.
Udało się tu jednak osiągnąć bardzo rozsądny kompromis, bo choć szybkość, impulsywność, transjentowość dźwięku nie potrafiła pobudzić mojej wyobraźni do tego stopnia, bym "ujrzał" żywe instrumenty, to jednak większość odsłuchiwanych przeze mnie nagrań wypadła naprawdę satysfakcjonująco, a wspomniane braki nie okazały się dotkliwe. Na pewno na plus należy zaliczyć możliwość łatwego osiągnięcia całkiem sporych poziomów głośności, co ma znaczenie zwłaszcza w przypadku muzyki rockowej i metalowej.
Rozciągnięcie pasma w dół nie jest tym elementem, który natychmiast zwraca na siebie uwagę, choć trudno nazwać go skromnym. Niskie składowe są jędrne i punktualne, delikatnie zaokrąglone, cechują się przyjemną barwą, dobrą kontrolą i zwartością. Źródła są wyraźne, a ich "obraz" jest wystarczająco ostry – gitara basowa w "Luminol" Stevena Wilsona miała czystą i wyraźną artykulację, wyczuwalne wibracje, "klimat" i niezłą otoczkę powietrza. Pewien niedosyt mogą budzić jedynie silne uderzenia w duże bębny basowe – jest to związane ze wspomnianą już dynamiką, która nie do końca radzi sobie z wiarygodnym odtwarzaniem szybkich, wybuchowych impulsów. Z drugiej strony oczekiwanie takich "cudów" od słuchawek za ok. 1,5 tys. złotych to raczej pobożne życzenie.
Średnica Lagoon ANC jest żywa, namacalna i soczysta. Świetnie – ofensywnie i energicznie – zabrzmiały gitary elektryczne i akustyczne na płycie Opeth "Blackwater Park". W ogóle muzyka rockowa i metalowa, np. albumy Tool, które nareszcie trafiły do serwisów streamingowych, na tych słuchawkach brzmi bardzo dobrze – nie brakuje jej ani otwartości, ani życia, ani – przy odpowiedniej głośności – mocy i ekspresji.
Wysokie tony są na tyle kulturalne, że nawet w agresywnych utworach z wyeksponowanymi sybilantami oraz mocno uderzanymi blachami perkusji nie powodują bólu głowy. Nie oznacza to braku w przekazie ostrzejszych czy bardziej metalicznych dźwięków, jednak Lagoony nie podkreślają specjalnie szorstkości nagrań. Generalnie "blaszki" przyjemnie szumią i taka ich prezentacja wzmaga poczucie selektywności, przejrzystości sceny i dobrze zarysowanych planów głębi.
Pozostaje kwestia skuteczności funkcji ANC i jej wpływu na brzmienie. Osobiście nie przepadam za tym wynalazkiem, ale są sytuacje – jak np. podróż samolotem – kiedy sprawdza się bardzo dobrze. "Odszumianie" w opisywanym modelu ma dwa poziomy i paradoksalnie wycinając odgłosy tła, wprowadza też dodatkowy... szum, a ponadto dociąża bas. Każdy musi więc ocenić sam, czy woli nieco bardziej zwalisty, soczysty bas za cenę dodatkowego (niewielkiego) szumu, czy też podejście bardziej purystyczne, bez szumu, ale ze szczuplejszym basem.
Podsumowanie
Beyerdynamic trzyma się koncepcji brzmienia, która broni się sama i która znalazła już wielu zwolenników, ale otwiera się też na nowe wyzwania, jak funkcja ANC. Lagoony to bez wątpienia jedna z ciekawszych propozycji wśród słuchawek BT w swoim przedziale cenowym.